ورف چال آیین ملی

کشور ایران سرزمین اقوام کهن با آیین و سنن مختص به خود، همچنان سعی دارد فرهنگ و تمدن غنی خود را حفظ کند.

و سنت ورف چال در دامنه کوه دماوند مدیریت مقابله با خشکسالی است که از ۶۰۰ سال پیش تاکنون توسط سید حسن ولی نیاکی و اهالی روستاهای ییلاقی لاریجان برای اهالی بجا مانده.

به گزارش پایگاه خبری سیده آمل: ۱۵ اردیبهشت ماه امسال نیزمانند سالهای گذشته مردم روستاهای ییلاقی آب اسک و نیاک حتی مردم آمل و شهرهای اطراف در مرتع بزرگی بنام اسک وش واقع در مسیر جاده پلور به شهر رینه لاریجان همایشی از مردان را برای جمع آوری برف از پای کوه دماوند و انباشت آن در چاهی که در همین منطقه هست را برگزار می کنند.

تجمع برف در ورف چال که نام این چاه، به ارتفاع ۱۲ متر و عرض ۱۰ متر هست مانند یخچال خوبی برای ذخیره آب فصل گرمای تابستان می شود.

یکی از سنتهای این مراسم که با مدیریت عابدی بنام سیدحسن ولی نیاکی برای مقابله با بی آبی منطقه بجا مانده این است که فقط آقایان می توانند درآن شرکت کنند و به پای این چاه بروند.

زن شاهی در روستای آب اسک لاریجان

به گفته اهالی: زنهای روستای اسک نیز بعد از چنین فتوایی مراسم جداگانه ای را که فقط باحضور بانوان است در محل خود برگزار می کنند، این مراسم در روستای آب اسک لاریجان با نام زن شاهی معروف شد، چون بانوان اول صبح برنامه ورف چال آقایان را برای جمع کردن برف در چاه روانه ورف چال می کنند و بانوان روستا یک زن را بعنوان حاکم انتخاب کرده و تا غروب آن روز با برگزاری جشن و پخت نان سنتی از دستورات بانوی حاکم پیروی می کنند .

تعطیلی ۲ ساله ورف چال

گفتنی است این مراسم به دلیل آمدن مهمان ناخوانده کرونا درآن ایام به مدت ۲ سال برگزار نشده بود و امسال در پانزدهمین روز از اردیبهشت ماه برای مدیریت دیرینه مقابله با کم آبی منطقه باشکوه هرچه تمامتر برگزارشد.