ندای عاشقانه حیات وحش” گاو بانگی”

 منطقه ای با وسعت ۹ هزار هکتار جنگل سیاه بیشه در ارتفاع ۲۰۰ وپانصد متری بالا دست منطقه چلاو با کیمه های گله داری در کنار چشمه سارهای جاری که معروفترین أنها “کلیک چشمه” برگرفته از نام نوعی سرخس بومی این منطقه هست، هنگام “گاو بانکی” یعنی زمان سرمستی عشاق مرال برای جفت گیری و تولید نسل گوزنهای قرمز، مراتع بالا دست منطقه چلاو حال و هوایی دیگر دارد.

به گزارش واحد خبری سیده آمل:وقتی به اتفاق وحید رضائیان، ریاست اداره محیط زیست شهرستان آمل و همکارش نعیمی از آمل به سمت زیستگاه گوزن قرمز “مرال” حرکت می کردیم این همه زیبایی وصف ناپذیر طبیعت کوه و جنگل را با حضور مه رقیقی که در یکجا فضا را اینگونه رویایی کرده باشد، تصور نمی کردم  .

بوی رطوبت مه توام با عطر نم علفزار و جنگل و خاک در عصر کرونایی مشام منتظر ما به اکسیژن خالص را تازه و دقیقا مصداق “هرنفسی که فرو می رود ممد حیات است و چون برمی آید مفرح ذات” را میشد در این فضا حس کرد.

اما در کنار این همه زیبایی با دیدن پیرطاهر غفاری که عمر خود را صرف حفظ گونه گوزن قرمز مختص هیرکان مازندران گذاشته و با دلی آکنده از حزن و اندوه از چگونگی انقراض این گونه نادرحیات وحش گفت، از دلبرانه این طبیعت باصفا فاصله گرفته سعی در درک آن کردیم.

خواستگاه انواع گوزن در ایران

پیرطاهر غفاری سه استان حاشیه دریاچه کاسپین را خواستگاه سه گونه گوزن ایرانی معرفی کرد وافزود: مراتع بالا دست منطقه چلاو زیستگاه بزرگترین پستاندار و نماد هیرکانی یعنی “مرال” است که تعدادشان به کمتر از ۵۰۰ راس رسیده و به عقیده کارشناسان گونه ای که به کمتر از ۲ هزار عدد برسد یعنی آن گونه در حیات وحش منقرض شده است. 

غفاری درادامه ازانواع گوزن که منحصرا در خاک پهناور ایران هستند اینچنین گفت: اگر از انواع گوزن ایرانی سخن گویم می توان، به گوزن زرد در استانهای جنوبی که تقریبا منقرض شده و چندتایی در دشت ناز ساری در محیطی محصور نگه داری می شوند اشاره کرد و دوگونه دیگر که خواستگاهش در جنگلهای هیرکانی خاشیه کاسپین یکی شوکا و دیگری مرال یا “ورزاء” یا “اشکارگو” یا “گوزن قرمز” که به هر نامی بگویی چیزی از هیبت و زیبایی این حیوان کاسته نخواهد شد.

پیرطاهر پیر خرابات طبیعت هیرکانی در کنار این مناظر بی بدیل ازاینکه بخشی از زندگی اش را برای حفاظت از این گونه باستانی جنگلهای هیرکانی گذاشته با افتخار سخن می راند و در ادامه علاقه اش را نسبت به “مرال” مانند فرزندش دانسته، اظهار می کند: طوفانهایی که برزمین آمد و نسل دایناسورها را منقرض کرد، اما با مرال پیرطاهر هماوردی نیست.

فصل “گاو بانگی” و خطر در کمین ” مرال”  

این جنگلبان افتخاری فصل “گاو بانگی” گوزن نر که برای جفت مرال های ماده کله ونگ می کند تا آنها را برای جفت گیری و ادامه نسل بسوی خود بکشاند را بزرگترین خطر میداند و اینگونه شرح می دهد که: اعلام موجودیت برای او در محدوده اش زنگ خطری است تا انسانهای فرومایه در کمین گاه سر راه او فضای عاشقانه اش را برهم زنند و موجب انقراض نسل مرالی شوند که ماهیتش مختص به مناطق شمالی ایران است و بس.

غفاری حیات وحش جنگلها را به بندهای یک زنجیر تشبیه کرد و افزود: همانگونه که بندهای زنجیر بهم پیوسته اند همه حیوانات که خدا آفرید در جای خود نقش دارند و اگر به هر دلیلی هر موجودی از این جنگل و طبیعت و مراتع حذف شود اکوسیستم آن منطقه بهم می ریزد.

ترسهای پیرطاهر

تمام ترس پیرطاهر این است که مبادا سرنوشت “مرال” جنگلهای هیرکانی به سرگذشت ببر مازندران تبدیل شود یا همچون شیر ایرانی دیگر اثری از آن نباشد و با بغضی آکنده به حسرت اضافه می کند: ما در کشور پهناورمان کرگدن و فیل و زرافه نداریم، “مرال”تنها گونه مختص به جنگلهای هیرکانی البرز این بزرگترین پستاندار و نماد منطقه است که باید آنرا حفظ کنیم.

درخواست پیرطاهر غفاری

ساخت کلبه ای آجری به ابعاد کوچک ۱۲ متری برای حفظ محیط بانان در سرمای زمستانی جنگل

سخنانریاست اداره محیط زیست شهرستان آمل

در پایان جنگل نوردی ما وحید رضائیان ریاست اداره محیط زیست شهرستان آمل ۴ منطقه چلاو، سیاه بیشه، امامزده عبدالله و دشت سر بلیران را زیستگاه این گونه حیات وحش عنوان و تصریح کرد: متاسفانه برای حفظ محیط زیست بودجه قابل توجهی در نظر گرفته نشده و افراد با سابقه و کارشناسی مانند استاد پیرطاهرغفاری بصورت مردمی و ngo به یاری محیط زیست آمده و جا دارد که از زحمات خالصانه این مرد با تجربه محیط زیست تقدیر و تشکر شود.

رضائیان در پایان با اظهار امیدواری از اینکه مردم قدرمحیط زیست خود را بدانند و با حیات وحش مهربانی کنند ابراز داشت : حفظ حیات وحش این سطح وسیع پهناوراز کشور به یک همیت و اراده مردمی نیاز دارد که امیدواریم اصحاب رسانه با فرهنگ سازی یاریگر مابوده و در جامعه به این مهم برسیم.