به گزارش سیده آمل نقل از ایسنا، حمایت از بخش خصوصی از جمله وعده‌هایی بود که دولت یازدهم بر آن تاکید داشت. محمود واعظی وزیر ارتباطات دولت قبل نیز در راس وزارت ارتباطات همواره بر این امر تاکید داشته و البته اعتقاد داشت که سیاست های کلان اقتصاد مقاومتی در راستای تقویت خصوصی سازی در کشور است.

به گفته مسوولان وزارت ارتباطات، سیاست های اقتصاد مقاومتی توجه ویژه ای به بخش خصوصی، تولیدات داخلی و لزوم کمک دولت برای صادرات محصولات داخلی دارد و هموراه بر نقش ICT در توانمندسازی بخشهای مختلف ارتباطی کشور تصریح و تاکید می‌شود که فناوری اطلاعات و ارتباطات پیشران و زیرساخت توسعه کشور است و در این راستا بر حمایت از بخش های خصوصی فعال در این حوزه تاکید دارد.

وزارت ارتباطات تاکید جدی دارد که تمام امور به بخش خصوصی سپرده شود و دولت تنها در مواردی که نیاز به سرمایه گذاری های بالا دارد یا به مسائل امنیتی مربوط می شود ورود پیدا کند. در این باره معاون وزیر ارتباطات  و فناوری اطلاعات با تاکید بر لزوم حمایت از کسب‌وکارهای نوپا اظهار کرده است: ما در برنامه ششم توسعه برنامه‌ریزی کردیم که حجم بازار آی‌سی‌تی باید حداقل شش برابر شود. یکی از برنامه‌های ما در برابر کسب‌وکارهای نوپا این است که مانع کسب‌وکار آنها نشویم و سپس از آنها حمایت کنیم. حمایت ما از این کسب‌وکارها به صورت خرید سرویس و خدمات است. دولت نیز نباید رقیب این کسب‌وکارها شود و در کسب‌وکار با آنها رقابت کند و در نهایت زمینه را برای آنها فراهم کند.

برات قنبری همچنین با بیان اینکه حضور شرکت‌های خصوصی تلفن ثابت به نفع کشور و شرکت مخابرات ایران است، معتقد است که این شرکت‌ها پس از پنج تا شش میلیارد دلار سرمایه‌گذاری، تازه با مخابرات قابل مقایسه می‌شوند.

وی درباره این که در ارزیابیهای رگولاتوری یک شرکت خصوصی عنوان اپراتور تلفن ثابت را کسب کرده است، گفت: ما هم دوست داریم شرکت‌های جوان و جدید ارزیابی شوند، آنها هم باید رشد کنند؛ اما مخابرات چه بخواهیم و چه نخواهیم، وجود دارد و قابل ارزیابی با دیگران نیست.

بر اساس اطلاعات نشریه ارتباطات، رییس هیات مدیره شرکت مخابرات ایران، درباره ورود شرکت‌های خصوصی ارتباطات ثابت (FCP‌ها) و برنامه مخابرات برای رقابت با این شرکت‌ها، گفت: تردیدی نیست که شرکت‌های کوچک در ارائه سرویس‌های جدید، اصلاح قیمت‌ها و اصلاح کیفیت خدمات برای مخابرات ایران فرصت محسوب می‌شوند.

قنبری با طرح این پرسش که چگونه یک شرکت صد هزار نفری با یک شرکت کوچک هزار نفری قابل ارزیابی می‌شود، گفت: معنی این ارزیابی این است که آنها نیز وارد تلاش شده‌اند و ما به تلاششان ارج می‌نهیم که در این مقایسه در پارامترهایی، ممکن است نمره بهتری بگیرند؛ اما اصالتشان قابل مقایسه نیست.