فرهنگ حفظ محیط زیست رابیاموزیم وآموزش دهیم

فرهنگ حفظ محیط زیست رابیاموزیم وآموزش دهیم

جایی درنزدیکی دریای خزرتالاب بین المللی “وزرا محله”در سرخرود محمودآباد، بعنوان بهترین زیستگاه و پناهگاه برای پرندگان مهاجر شناخته شده بود.

نمایی از زندگی پرندگان مهاجر، پرواز دسته‌‌ جمعی قو های سپید و تماشای شنای گونه‌های اردک و مرغابی بر روی آب تالاب، پیش چشمان شما حس و حال متفاوتی، ایجاد می‌کرد! این جاذبه‌ها در نوع خود منحصر به فردبود و هرساله از فصل پاییز سرخرودیها میزبان بالغ بر ۲ هزار پرنده مهاجر ازمناطق سیبری در این تالاب بوده اند.

متاسفانه عوامل زیادی چرخه طبیعی مهاجرت گونه های مختلف به زیستگاه طبیعی پرندگان مهاجر در “وزرامحله” سرخرود را دچار مخاطره نموده که باعث تجمع انجمن های مختلف دوستداران محیط زیست و حیوانات دراین روستابرای حمایت ازحفظ طبیعی محیط زیست این مخلوقات الهی شده است.

به گزارش واحد خبری سیده آمل: با نگاهی اجمالی به شرایط زیستگاه و انواع پرندگان مهاجر تالاب سرخرود در پاییزسال ۱۴۰۰ درمقیاس به سالهای گذشته این فصل ازسال، متوجه کاهش زیادی از مهاجرت گونه های مختلف پرندگان به تالاب سرخرود هستیم.

اینکه چرا پرندگان مهاجر مسافتی بیشتراز ۵۰۰۰ کیلومتر راطی می‌کنندتا به تالاب سرخرود در مازندران برسند، یکی از شاهکارهای آفرینش است که به طور غریزی در این پرندگان قرار داده شد .

اما از عواملی مانند: دست اندازی و دخالت افراد سود جوی بومی به زیستگاه این پرندگان، مساله صید و شکار، کمبود غذا و تغییرجو استان مازندران بخصوص گرم شدن منطقه سرخرود و آلودگی هوای پاک شمال کشور باتولید گازهای گلخانه ای را بعنوان نمونه می توان نام برد.

محمدی از محیط بانان سرخرودشهرستان محمودآباد با اعلام اینکه امسال حتی تا ۱ پنجم پرندگان مهاجر به “وزرا محله” سرخرود نیامده اند ادامه داد: گرم شدن این منطقه نسبت به سال گذشته درهمین تاریخ یکی از دلایل عدم مهاجرت پرندگان است که آلودگی هوا با تولید گازهای گلخانه ای نقش اساسی را بازی می کند.

اکوسیستم زنده

تالاب سرخرود در”وزرا محله” یک منطقه زیست محیطی یا همان زیستگاه طبیعی محسوب می‌شود و اگر این چنین نبود، هرگز پرندگان مهاجر از سردترین نواحی اروپا این منطقه را برای مهاجرت خود انتخاب نمی‌کردند ولی عدم وجود غذای کافی برای این موجودات نیز می تواند دلیل دیگری برای سنت شکنی هرساله شان باشد.

فرهنگ حفظ محیط زیست رابیاموزیم وآموزش دهیم

داریوش عبادی فعال محیط زیستی از جامعه تشکلهای مدنی مردم نهاد استان مازندران نیز در این مورد بیان داشت: ما امروز برای اینکه پیامی را به اهالی منطقه ارسال کنیم در “وزرامحله“ سرخرود گردهم آمدیم تا بگوییم در حفظ این گونه های پرندگان مهاجر تلاش کنند نه اینکه آنها را با شکار بی رویه سلاخی و نابود کنند.

این دوستدارمحیط زیست درادامه تصریح کرد: با شکار این مخلوقات زیبای خداوند نگذاریم جامعه بین الملل” وزرامحله”سرخرود محمودآباد را سیاه چاله پرندگان بشناسند.

داریوش عبادی همچنین ابراز داشت: با مدیریت محیط زیست کشور و مازندران می توان از این پتانسیل خدادادی برای رشد صنعت گردشگری بهینه استفاده کردکه این کار به مراتب از خورن گوشت این پرندگان ارجعتر خواهد بود.

تالاب سرخرود، یک اکوسیستم زنده است. درست است که هرگز نمی‌توانیم اعماق تالاب را ببینیم اما بدون شک، جانداران دیگری هم در این تالاب زندگی می‌کنند که به عنوان یک منبع غذایی مناسب برای پرندگان مهاجرمحسوب می‌شوند.وقتی برای تماشای این مناظر می‌روید باید خودروهای خود را خارج از محدوده تالاب پارک کنید و بقیه مسیر را پیاده بروید.

وقتی وارد منطقه تالاب سرخرود می‌شوید با شعار “حفاظت از قوها” مواجه خواهید شد. این جمله به مفهوم آن است که نه تنها تمام گردشگران و مسافرانی که برای تماشای این پرندگان به تالاب می‌روند باید از محیط زیست مراقبت کرده و به پرنده‌ها آسیب نرسانند بلکه بومیان محل نیز باید با فرهنگ درست برای حفظ منابع طبیعی این میراث نسل آینده در این زیستگاه تلاش کنند.

فرهنگ حفظ محیط زیست رابیاموزیم وآموزش دهیم