رییس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان ماسال از آغاز سرشماری مرال در این شهرستان خبر داد. به گزارش واحد خبری سیده آمل ، مرال بزرگترین علف خوار جنگلهای شمال ایران است که اکنون به دلیل تخریب زیستگاه و شکار بی‌رویه حیات آن در معرض تهدید قرار گرفته است. اداره حفاظت محیط زیست هر سال در […]
رییس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان ماسال از آغاز سرشماری مرال در این شهرستان خبر داد.
به گزارش واحد خبری سیده آمل ، مرال بزرگترین علف خوار جنگلهای شمال ایران است که اکنون به دلیل تخریب زیستگاه و شکار بی‌رویه حیات آن در معرض تهدید قرار گرفته است. اداره حفاظت محیط زیست هر سال در زمان تولید مثل، آنها را براساس نعره مرال نر مورد بازشماری قرار می‌دهد. یکی از اصلی‌ترین مکان زیست این‌گونه شهرستان ماسال و سیاهکل است.
ماه گذشته همایشی در همین رابطه به همت انجمن مردم نهاد پویش گران حافظ محیط زیست کوهستان شهرستان آمل با مدبریت دلسوز محیط زیست منطقه محمد غفاری ملقب به پیر طاهر که در جنگل های هرکانی و هراز لاریجان فعالیت دارند برگزار شد تا مردم از انقراتض گونه اصیل حیات وحش ایران با خبر شوند و در حفظ و صیانت آن بکوشند .
مرال بزرگترین پستاندار در مناطق جنگلهای بلوط و البرز مرکزی می باشد
رامین زراعتی، رییس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان ماسال نیز در این رابطه از آغاز سرشماری این گونه در این شهرستان خبر داد و گفت: اجرای دقیق این برنامه تا نیمه اول مهر ادامه دارد.وی افزود:مطابق برنامه ریزی اداره حفاظت محیط زیست شهرستان ماسال سرشماری مرال یا گاو بانکی از زیستگاه‌های شهرستان به صورت بیتوته مامورین در مناطق آغاز شده است. سر شماری‌های سال‌های اخیر نشان می‌دهد جمعیت آنها در این سال‌ها رشد پیدا کرده است.
اصل قانون اساسی ومصوبات تبصره های آن برای جلوگیری از آسیب های زیست محیطی عبارتند از : تصویب قوانین و مقررات همیشه راهکار حل مشکل نیست؛ اما برای مقابله با تهدیدات موجود برای محیط زیست وجود قوانین و مقررات کارآمد می‌تواند بسیار مفید و موثر باشد. قوانین، آیین‌نامه‌ها و مصوبات فراوانی به تصویب مقنن رسیده است تا محیط زیست را از تخریب محافظت کند و اغلب این قوانین اقدام به جرم‌انگاری فعالیت‌های مخرب محیط زیست کرده‌اند که در نتیجه مفهومی به نام جرایم زیست محیطی به وجود آمده است.
در تعریف چنین جرایمی آورده‌اند که جرایمی هستند که باعث ورود آسیب و صدمه شدید به محیط زیست و به خطر افتادن جدی و سلامت بشر می‌شوند. اولین قوانین و مقررات مرتبط با این حوزه را مواد مربوط به صید و شکار در قانون مدنی، یعنی مواد ۱۷۹ و ۱۸۹ است ؛ قانون شکار (مصوب ۴/۱۲/۱۳۳۵) و قانون شکار و صید (مصوب ۱۶/۳/۱۳۴۶) صرفا درباره محیط زیست طبیعی بوده است؛ اما اولین قانون جامع که به طور نسبی در خصوص همه ابعاد محیط زیست به تصویب رسید و تغییر ساختار تشکیلات سازمان حفاظت محیط زیست را نیز در پی داشت، قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست در مورخ ۲۸/۳/۱۳۵۳ است.