منزوی شدن کاتبان وحی

منزوی شدن کاتبان وحی

جلسه شورای فرهنگ عمومی با همراهی ستاد بزرگداشت دهه فجر و برخی از نمایندگان دستگاههای اجرایی شهرستان آمل به میزبانی اداره فرهنگ و ارشاداسلامی این شهرستان برگزارشد.

خسروی با تاکیدبراینکه، هنرکتابت وحی هنرموسیقی و نوازندگی نیست که بگوییم پرده ای بالا یا پایین افتاد و موجب تهییج جوانان شد و توجه نکنیم،اذعان داشت: این هنرهنرناب ماندگاریست که خدشه ای برآن وارد نیست و زمانیکه مسئولین به مساله قرآن بی توجه شوند خودبخود برای نوجوانان و جوانان نیزدلزدگی ایجادشده و ریزش پیداخواهند کرد.

به گزارش پایگاه خبری سیده آمل:ابراهیمی، دبیرستاد دهه فجر درشهرستان آمل اعلام کرد: صبح ۱۲ بهمن با اجرای کاروان خودرویی از سپاه ناحیه آمل تا گلزارشهداء و سرود ۵۰۰ نفره حماسه مقاومت ششم بهمن درمیدان ۱۷شهریورآمل و عطرافشانی گلزارشهداء به استقبال این دهه مبارک می رویم.

کارهای اجرایی اداره اوقاف در ایام دهه فجر

در ادامه حجت الاسلام بهرامی، ریاست اوقاف و امورخیریه شهرستان آمل با بیان اینکه تصویب راهکارها مهم است اما پیگیری مصوبات تا انجام رسیدن آنها مهمتر می باشد، از توزیع ۷۰۰ بسته لوازم التحریربه محصلان نیازمند برای ۶ ماهه آخرسال تحصیلی خبردادوگفت: محفل انسی با قرآن که ۱۲ هرماه در یکی از مساجد به نوبت اجراء می شود نیز به یمن دهه مبارک فجر درحسینیه ۱۴ معصوم انجام خواهدشد.

کتابت وحی در انزواست

رضاکسب ور، ریاست اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان آمل نیزدراین جلسه بعنوان دبیراجرایی اظهارداشت: ۱۵ سال همایش استانی کتابت وحی با میزبانی شهرستان آمل برگزارمی شود.

دبیرخانه خوشنویسان آمل تنها دبیرخانه فعال در مازندران

وی همچنین تصریح کرد: درواقع تنها دبیرخانه استانی که فعال هست دبیرخانه کتابت وحی شهرستان آمل می باشد که دراین ۱۵ سال به همت انجمن خوشنویسان توسط خوشنویس نامی آقای خسروی بصورت عملیاتی به اجراء درمی آید.

کسب وراضافه کرد: این دبیرخانه از زمان تصدی آقای جوادی راه اندازی وفعال شد و از جمله اداراتی که همراه و حامی طرح بودند آقای بهرامی از اوقاف و شهردار محترم آمل بود.

منزوی شدن کاتبان وحی
seyyedeamol.ir

درد و دل استادخوشنویس آملی

خسروی، استاد چیره دست خوشنویس آملی نیزعنوان داشت: تمام جلسات و مراسمات برای اینکه رسمیت پیدا کردن با تلاوت کلام وحی آغاز می شود و این اهمیت کار را می رساند.

وی ابرازداشت: به همت خوشنویسان آملی ما ۱۴ کتابت وحی را در کارنامه ارزشی شهرستان به ثبت رسانده ایم.

خوشنویس آمل و مسئول خوشنویسان شهرستان ادامه داد: زمانیکه خوشنویس ۹ ساله من برای تقدیر روی سن می رود، درپاسخ به امام جمعه آن وقت، که بزرگترین آرزویت چیست؟ می گوید: کتابت وحی و نوشتن قرآن با خط خوش، ولی متاسفانه بدلیل بی توجهی، عدم حمایت و تشویق نوجوانان خوشنویس از سوی متولیان مدعی ما دراین عرصه ریزش پیدا کردیم.

بی توجهی مسئولین به کتابت وحی

خسروی با تاکیدبراینکه، هنرکتابت وحی هنرموسیقی و نوازندگی نیست که بگوییم پرده ای بالا یا پایین افتاد و موجب تهییج جوانان شد و توجه نکنیم،اذعان داشت: این هنرهنرناب ماندگاریست که خدشه ای برآن وارد نیست و زمانیکه مسئولین به مساله قرآن بی توجه شوند خودبخود برای نوجوانان و جوانان نیزدلزدگی ایجادشده و ریزش پیداخواهند کرد.

وی با گلایه از کم کاری مسئولین مدعی که سنگ دین و قرآن را به سینه می زنند ولی دراین زمینه هیچ برنامه حمایتی ندارند، تاکیدکرد: حتی کمکهای ناچیزی هم که جذب می شد به حساب اداره ارشاد رفت نه به حساب بنده تا شاگردانم را حمایت کنم و مداخله مالی هم تا کنون نداشته ام.

خسروی ابرازداشت: جالب است بجای اینکه مسئولین ما را بخواهند، ما دائم بدنبال مسئولین هستیم تا کار کتابت وحی دربرنامه ها و طرح های بودجه لحاظ شده و دیده شود.

توجه به کتابت وحی دریچه ای بسوی فرهنگ دینی

این استادخوشنویس متذکرشد: اگر با پیگیری مسئولین مدعی برای کتابت وحی بودجه ای درنظرگرفته می شدو ما این هنر را توسعه می دادیم، امروز بجایی می رسیدیم که با تربیت عظیمی از نیروی انسانی دراین عرصه، با برپایی نمایشگاههای بین المللی حرفی برای گفتن داشتیم وازاین حوزه جذب نیروی جوان و تغییرات فرهنگی بزرگی را شاهدبودیم.

منزوی شدن کاتبان وحی

به گفته خسروی چرا شرایط را بگونه ای شکل دادند تا نوجوانانی مانند آریا، محمدفاضل از خوشنویسان متبهرما بجای پیشرفت کار را رها کنند؟ درمازندران هیچ انجمن خوشنویسی مثل آمل اینقدر قوی کار نکرد، اما متاسفانه خوشنویسان ما با بی توجهی که دیدند پا پس کشیدند.

این استاد خوشنویس اضافه کرد: اگروزنه برداری وزنهای بیشتر بردارد دچار دیسک کمر و معایب دیگر می شود، بنده شخصا ۳بار کتابت وحی را با قلم خوشنویسی به پایان رساندم و شکسته این راه شدم ولی کسی حتی حال مرا نپرسید و تنها شاگردانم هستند که با تشویق من و خانواده هایشان شاید راه مرا ادامه دهند.