محمود احمدی‌نژاد این روزها به صورت پیوسته در تلاش است تا در مرکز توجه باشد، البته به سبک و سیاق خودش. او که پیش از این برای قرار گرفتن در مرکز توجه و موج سازی به تجمع و تحصن پناه می‌برد حالا و بعد از برخی محدودیت‌های نانوشته از توییتر استفاده می‌کند.

به گزارش واحد خبری سیده آمل: محموداحمدی نژاد این روزها در توییترش انگلیسی توییت می‌کند، انگلیسی حرف می‌زند و به جز پیام‌های مرسوم، بسیار جدی به آمریکا و هر چه به آن مربوط است می‌پردازد. یک روز فوت مایکل جکسون، یک روز چالش ده سال و روز دیگر بسکتبالیست‌های آمریکایی هستند که سوژه توییت رییس جمهور سابق می‌شوند.

اصولگرایان مخالف احمدی‌نژاد معتقدند رییس جمهور سابق برای گریز از انزوا دست به این کارها می‌زند، تحرکی که البته بیهوده است و راه به جایی نمی‌برد.

حسین سبحانی‌نیا، نماینده ادوار مجلس و فعال سیاسی اصولگرا تحرکات احمدی‌نژاد را انتخاباتی می‌داند و به خبرآنلاین می‌گوید: احمدی‌نژاد حاضر است با به‌ کارگرفتن هر ابزاری خود را در صدر خبر‌ها قرار دهد. این اقدام از سوی شخصیتی که برای خود منزلت و جایگاهی در جامعه قائل است غیرقابل‌باور بود، اما واقع امر این است که بعضی افراد گاهی گرفتار یک‌سری منیت‌ها و خودباوری‌ها می‌شوند که سعی می‌کنند به هر وسیله‌ای مطرح باشند.

بسیاری از اصولگرایان معتقدند احمدی‌نژاد با تمام تکاپوهای انتخاباتی خود دیگر فرصت قدرت نمایی درون نظام را نخواهد داشت و حتی خواب ریاست جمهوری را هم نمی‌تواند ببیند. حتی بسیاری از اصلاح‌طلبان هم همین نظر را دارند و کسی مثل صادق خرازی در گفت‌وگو با رضا رشیدپور تاکید می‌کند که شورای نگهبان دیگر اجازه حضور احمدی‌نژاد در راس قدرت را نمی‌دهد.

البته این به این معنا نیست که احمدی‌نژاد و یارانش هم خود را بازیکنان از پیش باخته انتخابات بدانند. او هر چند به تازگی در مصاحبه با خبرگزاری آناتولی ترکیه هم گفته ” برای انتخابات بعدی ریاست جمهوری ایران در دوره سیزدهم برنامه ای ندارم و تابع نظر مردم هستم.”ولی همه می‌دانند که این حرف احمدی‌نژاد به معنای بی میلی به شرکت در انتخابات نیست بلکه او صرفا تصمیم خود را به نظر مردم منوط کرده و تا صرفا مردم را پشتیبان نظرات خود جلوه دهد.

در آخرین دوره‌ای که احمدی‌نژاد اعلام کرد قصد شرکت در انتخابات را ندارد همراه حمید بقایی و اسنفدیار رحیم مشایی به وزارت کشور رفت و با حمید بقایی برای ریاست جمهوری ثبت نام کرد ولی در نهایت هر دو رد صلاحیت شدند. احمدی‌نژاد در حالی سال ۹۶ نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد که پیش از آن در پاسخ به منع شدن از شرکت در انتخابات ریاست جمهوری توسط رهبری آن هم از پشت بلندگو در نامه‌ای خطاب به رهبری نوشت: ضمن تشکر از بیانات مهم حضرت عالی در جلسه درس خارج فقه مورخ پنجم مهرماه جاری، به استحضار می‌رسانم که در عمل به منویات رهبر بزرگوار انقلاب، برنامه‌ای برای حضور در عرصه رقابت‌های انتخاباتی سال آینده ندارم.

با این حال او برای بالا بردن هزینه رد صلاحیت بقایی در انتخابات نامزد شد و توسط شورای نگهبان به سادگی رد صلاحیت و از ورود به انتخابات منع شد.

با وجود این رد صلاحیت و نهی صریح از پشت بلندگو احمدی‌نژاد نشان داده که اهل کوتاه آمدن نیست و به گفته یکی از مشاورانش احمدی‌نژاد برعکس خاتمی تن به محدودیت‌ها نداده. او حسابی فعال است. برخی می‌گویند دو لیست اصلی و پوششی برای انتخابات مجلس تهیه کرده و برخی دیگر از ائتلافش با قالیباف سخن می‌گویند، اما هرچه که هست رییس جمهور سابق و دوستان بهاریش قصد ندارند نسبت به انتخابات مجلس بی‌تفاوت باشند.

چنان چه احمدی‌نژاد به انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ هم بی‌تفاوت نیست و سفرهای استانی او نشانی از تلاشش برای حفظ پایگاه‌های خاصش در نقاط مختلف کشور دارد.

مسئله و مشکل اصلی احمدی‌نژاد اما این است که نظام تصمیم‌گیری در ایران شوخی بردار نیست. آن قدرتی که هاشمی و احمدی‌نژاد را رد صلاحیت کرد از رد صلاحیت تمام احمدی‌نژادی‌ها در انتخابات مجلس و رد صلاحیت دوباره احمدی‌نژاد در انتخابات ریاست جمهوری هیچ ترس و واهمه‌ای ندارد.