به گزارش سیده آمل ، سالانه مبلغی در حدود ۱۰۰ میلیارد دلار در جهان صرف خرید بطری‌های کوچک و بزرگ آب معدنی می‌شود. شاید فکر کنید که صرف چنین هزینه‌ای نشان‌دهنده ارزش یک محصول است، اما این باوری غلط است. برای اکثر ساکنین آمریکا، آب درون بطری‌ها از نظر سلامت تفاوتی با آب لوله‌کشی نداشته و املاح یکسانی دارد. حتی در بعضی موارد، آب لوله‌کشی از آب معدنی بهتر است چون آزمایش‌های بیشتری برای حصول اطمینان از سلامت آن انجام می‌شود. البته آب چاه‌های خصوصی در آمریکا به اندازه‌ی آب لوله‌کشی آزمایش نمی‌شود و احتمال آلودگی آن کم نیست؛ اما همچنان دلایل زیادی برای توقف مصرف آب معدنی وجود دارد.
اولین مورد ثبت‌شده از فروش آب در بطری، مربوط به دهه ۶۰ قرن ۱۸ میلادی است که شرکتی به نام چشمه معدنی جکسون (Jackson’s Spa) در بوستون آمریکا، آب معدنی را برای استفاده‌های درمانی به فروش رساند. کمپانی‌های دیگری نیز در ایالت نیویورک دست به اقداماتی مشابه زدند.
در سراسر دنیا مصرف آب‌های بسته‌بندی شده نرخ رشدی ۱۰ درصدی دارد. البته رشد مصرف مردم آمریکا بیشتر از سایر کشورهاست.
آب معدنی در آمریکا از شیر هم پرمصرف‌تر است؛ ۱۲.۸ میلیارد گالن، معادل ۱۴۸ لیتر به ازای هر نفر.
مایکل سی بلاز (Michael C. Bellas) مدیرعامل و رئیس کمپانی بازاریابی آشامیدنی (.Beverage Marketing Co)، به‌تازگی در بیانیه‌ای اظهار کرد:
آب معدنی بازار نوشیدنی‌ها را به‌کلی دگرگون کرده است.
سال گذشته اولین سالی بود که مصرف آب معدنی در آمریکا، از مصرف نوشابه بیشتر بود.
آب معدنی قیمت نسبتا بالایی دارد. با در نظر گرفتن قیمت متوسط ۱.۲۲ دلار به ازای هر گالن، این محصولات ۳۰۰ برابر گران‌تر از آب لوله‌کشی است.
کمپانی‌های نوشابه‌سازی مانند پپسی و کوکاکولا به دلیل منفعت بالای این تجارت، در حال سرمایه‌گذاری بر روی عرضه آب بسته‌بندی شده هستند؛ به تازگی شرکت پپسی، تبلیغی ۳۰ ثانیه‌ای را در مسابقه پربیننده سوپربال (Super Bowl) برای معرفی محصول جدید خود “LIFEWTR” پخش کرد. تبلیغات در مسابقه سوپربال جزو گران قیمت‌ترین تبلیغات تلویزیونی در سراسر جهان است.
اما محققان معتقدند که محصولی که در آمریکا با نام آب معدنی به فروش می‌رسد، تفاوت چندانی با آب لوله‌کشی ندارد. برخی از گزارش‌ها نشان می‌دهند که تقریبا نیمی از آبی که در داخل بطری‌ها به فروش می‌رسد، همان آب لوله‌کشی است؛ در سال ۲۰۰۷ هم برندهایی مانند “Aquafina” (وابسته به کمپانی پپسی) و “Pure Life” (وابسته به کمپانی Nestle) ملزم شدند که بر روی برچسب محصولاتشان به این موضوع اشاره کنند.
کیفیت و سلامت آب لوله‌کشی به دفعات بیشتری نسبت به آب‌های تجاری تست می‌شود. تست‌هایی که سازمان حفاظت از محیط‌زیست آمریکا (EPA) مسئول اجرای آن‌هاست.
کیفیت آب لوله‌کشی در آمریکا بسته به منطقه موردنظر، متفاوت است. بر اساس یکی از قوانین EPA، ساکنین مناطق مختلف می‌توانند هر سال در ابتدای ماه جولای، به گزارشی از کیفیت آب آشامیدنی منطقه خود دسترسی داشته باشند که منبع آب لوله‌کشی و محتویات آن را اعلام می‌کند.
البته آب آشامیدنی ۱۵ میلیون خانوار آمریکایی (اکثرا ساکنین مناطق روستایی) که از چاه‌های خصوصی تامین می‌شود، توسط EPA مورد نظارت قرار نمی‌گیرد؛ در وبسایت EPA با اشاره به این موضوع گفته شده که مسئولیت کیفیت و سلامت آب مصرفی این خانوارها به عهده خودشان است.
دانشمندان معتقدند که آب موجود در بسیاری از این چاه‌های خصوصی آلوده است. در سال ۲۰۱۱ گزارشی نشان دارد که ۱۳ درصد از چاه‌هایی که توسط زمین شناسان مورد آزمایش قرار گرفته، حداقل حاوی مقادیری از یکی از عناصر آلوده‌کننده مانند آرسنیک یا اورانیوم، به اندازه‌ای که برای سلامتی مضر باشد، بوده است.
سوددهی روزافزون تجارت آب آشامیدنی بی‌ارتباط با نگرانی‌های مردم از آلودگی آبی که در دسترس آن‌هاست، نیست. در یکی از نظرسنجی‌های جدید موسسه تحقیقاتی Gallup، نتایج نشان داد که ۶۳ درصد از مردم آمریکا بسیار نگران کیفیت و سلامت آب آشامیدنی‌شان هستند. این میزان ابراز نگرانی، از سال ۲۰۰۱ تاکنون بی‌سابقه است.
مزه آب معدنی هم با آب‌های معمولی چندان متفاوت نیست. در تحقیق جدیدی که توسط دانشجویان دانشگاه بوستون آمریکا صورت گرفت، تنها یک سوم از افراد شرکت کرده در تحقیق قادر به تشخیص طعم آب لوله‌کشی از سایر آب‌های بودند.
پروسه تهیه، آماده‌سازی و عرضه آب معدنی از آنچه که به نظر می‌رسد، وقت‌گیرتر و پرهزینه‌تر است. مقاله‌ای در ژورنالی مرتبط با مباحث زیست‌محیطی به چاپ رسیده است که نشان می‌دهد چیزی در حدود ۳۲ تا ۵۴ میلیون بشکه نفت در تهیه آب معدنی مصرفی آمریکا در سال ۲۰۰۷ مورداستفاده قرار گرفته است.
همچنین مقدار آبی که در فرایند تهیه و آماده‌سازی آب معدنی، به شکل‌های مختلف مصرف می‌شود از آبی که درون بطری قرار می‌گیرد، بیشتر است. یافته‌های تحقیقی که توسط انجمن بین‌المللی آب معدنی (IBWA) انجام شد، ادعا کرد که کمپانی‌های آمریکای شمالی، برای تهیه یک لیتر آب معدنی ۱.۳۹ لیتر آب مصرف می‌کنند.
شاید تصور بازیافت بطری‌های پلاستیکی چنین محصولاتی، خرید آن‌ها را کمی راحت‌تر کند، اما به گزارش نشنال جئوگرافیک (National Geographic)، تنها یک بطری از شش بطری آب معدنی مصرفی در آمریکا وارد چرخه بازیافت می‌شود؛ با وجود پیشرفت‌های تکنولوژی و جنبش‌های طرفداران محیط‌زیست و بازیافت، چنین گزارشی شوکه کننده است.
اطلاعات آماده‌شده در این مطلب مربوط به کشور توسعه‌یافته آمریکاست که کیفیت آب لوله‌کشی آن بسیار بالاتر از کیفیت آب مصرفیِ برخی کشورهای فقیر و جهان‌سومی است؛ اما دانستن این امر که محصولی که به عنوان آب معدنی فوق سالم و حاوی املاح معدنی به فروش می‌رسد آن‌قدرها هم با آب لوله‌کشی متفاوت نیست، می‌تواند نظر شما را در مورد صرف چنین هزینه‌هایی تغییر دهد.