مجالس نباید موجب مزاحمت برای همسایگان گردد.

به گزارش سیده آمل از وبلاگ سیده آمل پستی که در سال ۹۴ انجام شد.در مورد علم کشی و صدای ناهمگون و آزار دهنده از باندهای صوتی است که مراجع اعظام هم در مورد اینگونه عزاداری ها توجه و تذکر داده اند .

پس از مشاهده برخی عزاداری های نامتعارف شهر واقعا این سوال در ذهن اکثر مردم نقش می بندد که براستی در صحنه کربلا چه گذشت ؟ این علم آن زمان هم بود ؟ و آیا عزاداری هایمان بگونه ای هست که در خور شان صاحبان عزا ؛آقا ابا عبدالله الحسین (ع) و خانم زیب کبری (س) و امام سجاد (ع) باشد ؟که بگوییم این شور همراه با شعور حسینی است ؟

سوال: آیا عَلَم کشی که در حال حاضر به این گونه نمادین شده اصل و اساس اسلامی دارد ؟ (پرچم های آهنین سنگین وزنی که مجسمه‌های شیر و… دارد) در عزاداری ماه محرم صحیح است؟

به یقین در گذشته و در زمان امام حسین (علیه السلام) عَلَم و پرچم به این شکل و شمایل نبوده و هیچ دلیل شرعی و عقلی بر علم کشی به این شیوه وجود ندارد و این تنها عرفی است که قرن‌ها بعد از عاشورا به وجود آمده است.

گفتنی است که این نوع کارها معمولاً از سوی عده‌ای از مردم به صورت خودجوش و بدون مشورت با اندیشمندان دینی صورت می‌گیرد و اگر کسی این چنین کارهایی را به شارع مقدس نسبت دهد بدعت و حرام است، امّا اگر این مراسم تنها در حد نمادین بوده و ادعای انتساب به پرچم‌داران لشگر اسلام نشود، حرمت آن مشخص نیست، ولی با این وجود، بهتر است از کارهایی که نه تنها توجیه شرعی و تاریخی برای آن وجود ندارد، بلکه شاید موجبات وهن شیعه را فراهم سازد، خودداری شودﻓﻠﺴﻔﻪاﺣﻜﺎم، ﺗﻌﺎرض ﻳﺎ ﺗﻌﺎﺿﺪ. ﻋﻠﻢو دﻳﻦ. ﻋﺒﺎس ﮔﻮﻫﺮی. *. ﻣﻘﺪﻣﻪ. از ﺟﻤﻠﻪ دﻏﺪﻏﻪ. ﻫﺎی دﻳﻨﺪاران، ﺣﻔﻆ … ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺗﻌﺎرضﻋﻠﻢو دﻳﻦدراﺳﻼم، ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺘﻔـﺎوت از آن ﭼﻴـﺰی اﺳـﺖ ﻛـﻪ در ﻣـﺴﻴﺤﻴﺖ. ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ . اﺳﻼمدﻳﻨﻲ …

علم که در ماه های محرم و صفر بر سر هر کوچه و خیابان دیده می شود چیست ؟ کلا این علم ها نشانگر چیست ؟ چه مفهومی را می خواهد برساند ؟ اگر…

در فرهنگ عاشورا درباره اصطلاحات فوق می خوانیم : علم،علمات : پرچم،رایت،بیرق،نشان لشکر،آنچه به سر نیزه بندند،درفش.در اصطلاح عزادارى‏حسینى، نام علم و علامت‏خاصى است که هر هیئت و دسته،ویژه خود دارد و آن را ازدسته‏هاى دیگر متمایز مى‏سازد.«نخل،چوب بسیار بلند همچون درخت تبریزى متوسطکه در تعزیه خوانى پیشاپیش دسته‏ها برند و بر سر آن،گاه شکل پنجه‏اى از فلز باشد و گاه‏پارچه سیاه بر آن بپوشانند». «گر چه سردار علم در خون نشست دستهایت روى رایت مانده است». در میدان کربلا نیز،علمدار لشکر امام حسین‏«ع‏»،حضرت ابا الفضل بود.از شعار عربهاى‏عراقى عزادار نیز این است:«رفع الله رایه العباس‏»،پرچم عباس،افراشته باد. علمدار : از لقبهاى قمر بنى هاشم است که در کربلا،پرچم لشکر امام بر دوش او بود. نقش‏علمدار در میدان نبرد،مهم بود و عامل حفظ انسجام نیروهاى سپاه محسوب مى‏شد.روزعاشورا،امام حسین‏«ع‏»یاران اندک خود را به سه جناح چپ و راست و قلب تقسیم کرد وبراى هر یک فرماندهى برگزید و پرچم را به دست برادرش عباس داد)بحار الانوار،ج ۴۵،ص ۵ و ۳۹( روز عاشورا نیز چون عباس‏«ع‏»خدمت امام آمد و از او اذن میدان طلبید،امام گریست‏و ابتدا اجازه نداد و فرمود:تو علمدار منى،اگر تو بروى و کشته شوى،سپاه من از هم‏مى‏پاشد:«یا اخى انت صاحب لوائى و اذا مضیت تفرق عسکری » (معالى السبطین،ج ۱،ص ۴۴۱) بر این اساس علم یا «علامت»، از ابزار و وسایل عزادارى امام حسین(ع) است که در هیئت‏ها و دسته‏هاى مذهبى به کار گرفته مى‏شود. هرچند اصل حمل کردن علم ناشی از انگیزه پیروی علمداری حضرت عباس باشد ؛ اما به صورت قطع حمل‌ عَلَم‌ عریض‌ و طویل‌که‌ به‌ شکل‌ صلیب‌ مسیحی‌ هاست‌ و در روی‌ بازوهای‌ این‌ علم‌ کذایی‌، اشکالی‌ از خورشید،کشکول‌، تبرزین‌، کبوتر و اژدها و… نصب‌ شده‌ و بر سر علم‌ هم‌ چند زنگوله‌ آویزان‌ که‌مفهوم‌ درستی‌ از این‌ اشکال‌ و اشیا فهمیده‌ نمی‌شود, همگی این ابزار پس از ارتباط ایران با اروپایى‏ها در عصر قاجار، از آیین‏هاى مذهبى مسیحیت اقتباس شده است. این ابزار، نماد و مظهرى است که گاهى عزاداران را از محتوا و اصل عزادارى و اقامه شعائر دینى بازمى‏دارد.(فرهنگ عاشورا، ص ۳۴۶.) در صورتی‌ که‌ علم‌ به‌ معنای‌ علامت‌و نشانه‌ (پرچم‌) و حمل‌ آن‌ در میدان‌ جنگ‌، مرسوم‌ بوده‌ است‌. در آن‌ زمان‌ به‌ هنگام‌جنگ‌، پارچه‌ای‌ را به‌ رنگ‌ دل‌خواه‌ یا طبق‌ قرارداد، بر چوب‌ بلندی‌ می‌بستند و آن‌ را دردست‌ پرچم‌دار که‌ از شجاع‌ترین‌ نیروهای‌ رزمی‌ بود، می‌دادند و جنگ‌ جویان‌ با دیدن‌ آن‌موقعیت‌ دوست‌ و دشمن‌ را تشخیص‌ می‌دادند. اگر بنا بود که‌ علم‌های‌ آن‌ زمان‌، مثل‌علم‌هایی‌ باشد که‌ امروزه‌ در بعضی‌ از مراسم‌ عزاداری‌ حمل‌ می‌شود، چندین‌ نفر از نیروی‌رزمنده‌ را از انجام‌ وظیفه‌ باز می‌دارد. متاسفانه حمل علم های کنونی با اشکال مختلف , از آفت‌ها و خرافاتی‌ است که‌ مراسم‌ عزاداری‌ را تهدید می‌کند و اگر در برابر آن‌ هوشیار نباشیم،ممکن‌ است‌ کل‌ هدف‌ را از این‌ مراسم‌ مخدوش‌ کند، امروزه‌ ما شیعیان‌، در برابر چشم‌ میلیون‌ها بیننده‌ در سراسر جهان‌ قرار داریم‌، چه‌بسا این‌ مراسم‌ به‌ وسیله‌ ماهواره‌ها به‌ سراسر جهان‌ نشان‌ داده‌ می‌شود. انجام‌ این‌ گونه‌برنامه‌ها برای‌ ناظران‌ جهانی‌ پرسش‌ برانگیز است‌. منابع: ۱. فرهنگ عاشورا , جواد محدثی ۲. عزاداری‌ از نگاهی‌ دیگر ,سبحان‌ عصمتی‌