عاشق که بشی…..

عاشقی از مرد، معشوق بودن از زن، این رابطه در خلقت هستی امری است الهی و آن هنگام که مرد عاشق می شود و متعهد به تشکیل زندگی، همان آن ستون خیمه معشوق خود را برفراز ما شدن و یکی شدن بنا می کندو چه زیباست پایبندی بر این نظام پیوند که نتایجی بس شگفت آفرین را به همراه دارد

به گزارش واحد خبری سیده آمل: در جشن گرامیداشت روزجهانی معلولان به گونه ای کنار همسرش نشسته بود که گویا همه دنیایش همچون کوه، حامی وامیدش درآنجا حضور دارد وبا توجه من، خواست تا ازدریچه خبراز زحمات مردش و دلگرمی وجودش ،زحماتی را که برایش کشیده را فریاد بزندو ازاو قدردانی کند، به همین بهانه،با خانم پروانه لطفی ورزشکار مدال آور کشوری مصاحبه ای را ترتیب دادیم

پروانه لطفی ،۳۵ ساله که مدت ۱۷ سال از ازدواجش با سید قاسم موسوی میگذرد از خاطرات شیرین آشنایی و ازدواجشان اینچنین می گوید: اولین دیدار ما در مطب دکتربود . بعد از آن آقای موسوی برای ازدواج پیشنهاد داد و من در ناباوری که بدلیل معلولیتم داشتم قبول نمی کردم و استرس این موضوع به همراه معلولیتم تمام وجودم را گرفته بود. اما ایشان با وجود معلولیت من برای خواستگاری آمد و معلولیت من را دلیل قانع کننده ای جهت عدم رضایت من نمی دانست 

وی درادامه گفت : درآن روزها معلولیت من، شدیدا مرا به سوی افسردگی سوق می داد اما ناجی من، همسرم با مشاوره دادن، من را به طرف ورزش هدایت کرد و خودش هم در کنار من دوشا دوش تا رسیدن به اهدافمان، مسیر موفقیت را طی کرد.

  این ورزشکار به ظاهرمعلول همه موفقیت های خود را مدیون همسرش دانسته واظهار داشت: همسرم که کمک مربی من هم هست با تشویق ها ومشاوره هایی که دادند باعث کسب ۴ مقام کشوری با ۲ مدال طلا ،یک نقره ویک برنز در رشته دومیدانی شاخه پرتاپ وزنه شدم

  لطفی با اشاره به زحمات همسرش از فرزندانش گفت: حاصل زندگی هفده ساله ام دو دختر به نام های مریم ۱۵ ساله وملیسا ۹ ساله است که مریم نیز با علاقمندی به ورزش در رشته تکواندو فعالیت دارد

این ورزشکار کشوری از حمایت های ادارات بهزیستی و ورزش گفت:همه هزینه ها اعم از هزینه مربی، رفت وآمد، تغذیه ولباس وهمه جوره با همسرم بود و بهزیستی جزموردی در رابطه با مخارج ایاب ذهاب دو الی سه بار و زمانی هم که مدال آوردم خیلی جرئی کمک کرد ولی از طرف اداره ورزش و جوانان هیچ حمایت ویا کمکی را دریافت نکردیم

این بانوی مستعد ورزشی هدف نهایی خود را رسیدن به المپیک عنوان کرد و افزود: در رابطه با مدال آفرینی ام که در حال تمرینات بیشتر و رسیدن به المپیک هستم توقع دارم اداره ورزش و جوانان و بهزیستی در رابطه با تغذیه و ایاب ذهاب من مرا حمایت کنند تا در این مشکلات اقتصادی به همسر و خانواده ام لطمه وارد نشود و من نیز بیش از این شرمنده آنها نشوم

کلام پایانی پروانه لطفی بعد از سپاس ازهمسرش ، تقدیر و تشکرازمربی خوب خود آقای محسن حسن نژاد وآقای فلاح مسئول ورزش جانبازان ومعلولین هست که در کنارآنها کمک حالشان شدند تا این مسیر دشواررسیدن به المپیک و افتخارآفرینی برای کل کشوربرایشان آسان شود

سیده آمل نیز برای این بانوی ساعی ورزشکار آرزوی موفقیت و رسیدن به اهداف والایش را دارد