نگذارید زمین های سرسبز شالیزار شمال بایرشود

نگذارید زمین های سرسبز شالیزار شمال بایرشود

سبز کارانی که همه حاصل امیدشان را  با قوت غالب سفره های ملت  و مسئولین تقسیم می کنند چشم انتظار تدبیر مدیرانی هستند که آنها را در بی تدبیری هایشان رها کرده اند.

گزارش واحد خبری سیده آمل: سید خلیل  پیغمبرزاده کشاورز نمونه کشور و  ترویج کار استان مازندران از موانع ادامه شغل آبا اجدادیش  اینگونه می گوید: قیمت سم علف کش که تا سال گذشته ۵۰ هزار تومان بود  امسال به ۲۰۰ هزار تومان رسیده ، قیمت کودی که ۶۰ هزار تومان بود به ۵۰۰ تومان افزایش یافته و این درحالیست که در مقیاس تورم اجناس و کالاهای اساسی و امکانات کشاورزی  قیمت برنج به  اندازه هزینه ها و رنج و  مشقت کار کشاورز نیست.

این کشاورز نمونه کشور خود را عملا بدون پشتوانه دانسته و عنوان کرد: در ادامه هرساله کشت شالی ، داشت و برداشت آن، صرفا عشق به روزی حلال و چرخاندن چرخ تولید کشور و وجود دست رنج  ما بر سر سفره هموطنان هست که هم این عشق کشاورز را با دستان خالی به مبارزه تورم ۱۰۰ درصدی می برد .

اما با همه این تفاسیر ترویج کار استان مازندران برای تحقق شعار سال از دولتمردان توقع بیشتری داشته ، بازار بورس کشور را برای کشاورزان سودمند نمیداند وتصریح می کند: تمام تدبیر دولت برای ما کشاورزان باز کردن بازار مکاره بورس برنج  بود که آن هم با توجه به نتایج ناخوشایند و نافرجامش، دست رانت ها و دلالان  را برای سلطان شدن بازتر کرد و این همه نشان از به بازی گرفتن تن خسته و رنجور کشاورزان نه چندان امیدوار کشور هست .

نگذارید زمین های سرسبز شالیزار شمال بایرشود

پیغمبرزاده همچنین با انتقاد از عدم حمایت جهاد کشاورزی جهت تامین سم و کود اظهار داشت: تنها تسهیلاتی که کشاورزان از جهاد کشاورزی دریافت می کنند کود ناچیزی بصورت تعاونی و وام خرید  ادوات کشاورزی با سود۱۶ درصد است که باز سودش به نفع دولتمردان تمام می شود .

ترویج کار استان نگرانی خود از فروش زمین های کشاورزی و تغییر کاربری آنها را اینگونه ابراز می کند که: در این بین هم هستند کشاورزانی که در کوران  تورم گذران زندگی تاب نیاورده و با فروش زمین های کشاورزیشان به افراد غیر بومی لقای این شغل را به بقای خود بخشیده اند تا با مهاجرتشان به شهرها شاهد تغییر کاربری آن برای به فراموش سپردن مشقات تولید حاصل امیدشان و سرسبزی مناظر شالیزاری و عطر خوش شالی در فصل داشت تا برداشت شوند و این همه چیزی نیست جز حاصل بی تدبیری دولتی که خود را مظهر امید و تدبیرخوانده بود.