میدان؛قدرت بازدارندگی مقاومت فلسطین

آیا این توقف حملات اسرائیل تداوم خواهد داشت؟ آیا شادمانی کودکان و زنان و مردم فلسطین مستمر خواهد بود؟ آیا مجامع بین الملل برمقاومت فلسطینیان سرتعظیم فروخواهند آورد؟
علی قاسمی کارشناس ارشد مطالعات خاورمیانه
دانشکده وزارت امورخارجه از مخاطبین سیده آمل: یادداشت تحلیلی را از تحولات اخیر فلسطین اشغالی بدین مضمون ارسال کرد .
تحولات فلسطین اشغالی با توان موشکی مقاومت و خیزش عمومی و هماهنگ غزه،کرانه باختری ،قدس،و مناطق مرکزی و شمال فلسطین موسوم به اعراب سال ۱۹۴۸ وارد مرحله تازه ایی شده است.

میدان؛قدرت بازدارندگی مقاومت فلسطین

در دور جدید مقاومت و انتفاضه موشکی دهها هزارنفر از مناطق یاد شده علیه اسراییل به پا خواستند و موجی از ترس و نگرانی را بین اسرائیلی ها و حامیان غربی تل اویو ایجاد کردند.

عمق این ترس و نگرانی را در مواضع و اظهارات خود اسراییلی ها می توان مشاهده کرد. چهره های شاخص اسرائیلی مانند “لیبرمن” وزیر سابق جنگ و “لاپید”رییس حزب “یش عتید”مامور تشکیل کابینه دولت جدید این رژیم ،از تحولات درون سرزمین های اشغالی و اقدام هماهنگ فلسطنی ها و خیزش مردمی در سرزمین های اشعالی سال ۱۹۴۸،به عنوان خطر جدی برای موجودیت و بقای اسرائیل یاد کردند.

آمریکا نیز با سرعت خطر وجودی این بحران را برای شریک منطقه ایی خود تشخیص داده است و بایدن در تماس تلفنی از نتانیاهو خواسته تا از تحریک بیشتر فلسطینی ها دست بردارد.
اسرائیل در واکنش به انتفاضه موشکی با بمباران مناطق غیر نظامی ، سکونت گاههای مردم و نیز زیرساخت های اقتصادی که دهها شهید و مجروح برجای گذاشت ،به دنبال متوقف کردن مقاومت از ادامه حملات موشکی و تحمیل اتش بس و سرانجام کسب اعتبار مصنوعی در داخل و بیرون مرزها است.

اما تحولات میدانی همسو با برنامه ها و اهداف اسراییل نیست. انتفاضه موشکی و خیزش عمومی در مناطق موسوم به اعراب سال ۱۹۴۸، اوضاع سیاسی، امنیتی،اجتماعی اسرائیل را به شدت به هم ریخته است.

دور جدید تحولات ،توهم قدرت تل اویو را به چالش کشید و موازنه قوا را در درون سرزمین های اشغالی تغییر داد. میدان و توان موشکی قدرت خود را به رخ اسرائیل کشید و همه تحرکات و دیپلماسی امریکا و مواضع سازش کارانه جهان عرب که در ذیل معامله قرن مطرح و گردش کار گردید را زیر سوال برد.

تصویر سازی قدرتمندانه از مقاومت در دور جدید تحولات موجب شد بعضی از سران عرب که در سال های اخیر بر سر معامله قرن با نتانیاهو عکس یادگاری می گرفتند،به ناچار سکوت اختیار کنند و یا برای مصرف داخلی پشت سرمقاومت قرار گیرند.

هرچند متاسفانه سکوت مرگبار سازمان همکاری کشورهای اسلامی و اتحادیه عرب در قبال جنایت اسرائیلی ها و کشتن کودکان فلسطنی قابل تامل و مورد سوال است.

سرانجام اینکه اینده فلسطین از آن مقاومت است. و دیپلماسی جهانی چاره ایی جزء پذیرش مشروعیت مقاومت فلسطین را نداردتا در راستای آزادی سرزمین های اشغالی و بازگشت آوارگان فلسطنی به سرزمین خویش حرکت کند.حقی که فلسطینی ها بیش از چند دهه آن را فریاد می زنند و از جهان خفته مطالبه دارند.