حماسه ۶ بهمن آمل حماسه ای ماندگار ازحضور آتش به اختیاران ولایتمدار ۶۰ در صحنه نبرد حق علیه باطل بوده است .

سخن سر دبیر پایگاه خبری سیده آمل ، هنوز تنور داغ انقلاب جمهوری اسلامی ایران سرد نشده بود ،دشمنان قسم خورده نظام و ملت ایران ،با تمام قوا جنگ ۸ ساله را بوسیله عمال خارج در عراق بر مردم ما تحمیل کردند.

در همان اوایل با توجه به درگیری های همه جانبه نیروهای مسلح و مردم در جنوب برای دفاع ازکیان کشور ،جنگل های اطراف شهر آمل شاهد دسیسه ای دیگر می شد بنام  عملیات ” سربداران ” زیر نظر اتحادیه کمونیست ها با فرماندهی عملیات در جنگل؛  فردی به نام پیروت محمدی با نام مستعار ( کاک اسماعیل ) ۲۷ ساله اهل مهاباد از رهبران گروه مبارزان حزب آزادی طبقه کارگر ، با مسئولیت کل تشکیلات فردی بنام حسین تاجمیرریاحی با نام مستعار (بزرگ) ۴۰ ساله از اصفهان ساکن منطقه نارمک تهران .

روند کاری آنها غالبا در جنگل های اطراف آمل و مناطق روستایی مانند چندر محله ؛ میخران ؛ هلومسر ، رزکه و… صورت می گرفت تا نیروهای خود را از طریق فراخوان محلی افزایش دهند .

سپس به خیال خام خود در روزهای چهارم و پنجم بهمن سال ۶۰ جهت تسخیر آمل وارد شهر شدند؛ امید به اینکه مردم نیز با آنان همنوا می شوند .

آمل با توجه به داشتن موقعیت استراتژیک نسبت به منطقه ؛کوهپایه ای و جنگلی و نیز نزدیک بودن به پایتخت و از طرف دیگرفاصله کم با دریا باعث شد تا خفاشان شب پرست نقشه های زیادی را در سر بپرورانند اما غافل از اینکه با آتش به اختیاران بصیر غیوری  روبرو خواهند شد که تصورش را هم نمی کردند .

زن و مرد ، پیرو جوان برای سرکوب مهاجمان با فرماندهی وقت سپاه ناحیه آن زمان جناب سرهنگ ناصر شعبانی دوش به دوش هم ایستادگی کردند و حماسه ای را با هزار سنگربرتاریخ کشور نقش بستند که نه تنها باعث مباهات و فخر مردم آن زمان آمل و کشور شد بلکه موجب عبرت دشمنان ملت ایران اسلامی نیز شد.

۶ بهمن سال ۶۰ درس ایمان شناسی بود . شناسنامه آمل و هویت انقلابی مازندران در حماسه ۶ بهمن ۶۰ تولدی تازه یافت و موجب عزت مردم مازندران بلکه همه ایران شد .

تا جایی که امام خمینی (ره) در وصیتنامه سیاسی عبادی خود از مردم آمل تشکر کرد

اما آنچیزی که از سال ۶۰ تا ۹۶ فاصله ای ۳۶ ساله را سپری کرد تغییرات صورت گرفته می باشد و بسیار حائز اهمیت است

و آن نسل سومی های انقلاب هستند با امواجی از اطلاعات رسانه ای ماهواره و فضای مجازی تلگرام .

پایبندی به اعتقادات .  عشق به وطن

درجه داران جنگ سخت ۸ سال دفاع مقدس ، آقایان مسئول که ایام انقلاب ؛حماسه آفرینی های آن را شاهد بودید و بعضا به حضور مستقیم در آن لحظات الهی مباهات می کنید !!

چه میزان توانسته اید از آن رافت و همبستگی و شور حسینی وحس ناسیونالیستی خود را به نسل سوم و چهارم انقلاب منتقل کنید ؟ تا شاهد آتش زدن پرچم مقدس کشورمان با آرم لا اله الا الله  نباشیم  که قلب رهبر و ملت از دیدن چنین صحنه ای  به درد نیاید .؟؟؟ !!!

چه مقداربه جای عشق به جایگاه و سمت داشتن ، خلق عظیم اسلامی داشته اید ؟ تا بوسیله آن مانند پیغمبرمان قدرت جذب داشته ؛مردم و جوانان را بدور شمع وجود خود جمع نمایید؟

تا امروز ؛شاهد افسران و درجه داران مدافع جنگ نرمی باشیم  که حضرت امام خامنه ای (مدظله)  در نامگذاری های سالانه خود مد نظر دارند.

چگونه با چراغ راههای تهاجم فرهنگی . ناتوی فرهنگی . شبیخون فرهنگی تا…  مسئله اقتصادی که رهبری امر نمودند و بارها بارها به صراحت فرمودند بصیرت . بصیرت . بصیرت  برخورد کردیم و قاطعانه  در راه رضای خدا و شاد نمودن خلق خدا گام برداشتیم

آقایان با آتش به اختیاران  نودو ششی ها که بدون جایگاه ، قصد خدمت دارند چگونه برخورد کردید ؟

واقعا باید از تاریخ عبرت گرفت . چه چیز سبب همبستگی آنی همه شهر در سال ۶۰ شد ؟ فرماندهی سپاه ؟ فرماندهی نیروی انتظامی ؟ امام جمعه ؟  واقعا چه چیز در سال ۶۰ آن همه حماسه را آفرید ؟ و آن وحدت ؟

مگر یک فرمانده چه میزان توانایی داشت با امکانات کم اطلاع رسانی آن زمان همه  مردم در جای جای خیابان و کوچه هارا بصورت تشکیلاتی هدایت کند ؟

بله همدلی مردم با مسئولینی که از مردم و برای مردم و رضای مردم خدمت میکردند . الگوی ملت آن وقت شهدایی بود؛ که هیچ وابستگی به دنیا و مال دنیا نداشتند. ملت که میگوییم بصورت یکپارچه یعنی مسئولین و مردم همه یک رنگ . یک صدا . یک رهبر . یک پرچم .یک  شعار . یک حزب داشتند  . 

تا ظرف ۴۸ ساعت بر فتنه گران و دشمن داخلی سال ۶۰  پیروز شدند . و این پیروزی چیزی نبود جز بصیرت داشتن ملت ، بصیرت با باورهای ارزشی که عبارتند از ایمان به خدا زیر لوای پرچم مقدس لا اله الا الله و حس ناسیونالیستی عقیدتی دینی اسلام  ایران اسلامی

دریغ است ایران ویران شود     کنام پلنگان و شیران شود

چو ایران نباشد تن من  مباد     بدین مرز و بوم زنده یک تن مباد

آتش به اختیار ۶۰  تا آتش به اختیار ۹۶   سیده گلناز پیغمبرزاده