بازگشت فرزند وطن به آغوش شهرش آمل

شناسه خبر: 29740
تاریخ و زمان ارسال: 23 مهر 1399 - 06:35

بازگشت فرزند وطن به آغوش شهرش آمل

آری رضا آمد و آنهم چه آمدنی، بوی خاک کشوری که شاهد کرب و بلا و شهادت و اسارت هست هنوز بر جانش به مشام می رسید . و از آن بو می شد غم غربت و داغ شهادت آل الله را حس کرد، همانکه برایشان بی تاب بود . همانکه جان شیرینش را برایشان گذاشت تا تاریخ درس معرفت را از شهادت پاکان بیاموزد.

وصیت نامه اش به تاریخ ۳۰ / ۱ / ۹۵ و تاریخ شهادتش در ۲۹ سالگی بتاریخ ۱۷ / ۲ / ۹۵ و این نشان از آن دارد که او میدانست اینبار رفتنش با خودش هست اما برگشتنش . ممکن نیست .

و چه امتیازی بالاتر از بصیرت . و امروز ۲۳ / ۷ / ۹۹ پس از ۴ سال و نیم، روز بازگشتش چه غیر منتظره و بقول امروزیها سورپرایزی بزرگ که همه را در بهت و حیرت وا نهاد . آمل امروز نمی دانست باید از بازگشت فرزندش شاد شود یا بگرید؟!! هرچه بود خیر بود و با آمدنش دلهای زیادی آرام گرفت . راستش واقعا جایش خالی بود . و چه زیباتر آنکه سردار دلهای میادین صلح، سلیمانی از دلاوریهای فرزندان مازندران اینچنین یاد کند:” اگر مقاومت بچه های مازندران نبود، حلب را از دست می دادیم” و این از دست دادن یعنی پیروز شدن داعشی های مزدور که در سر برای تصرف منطقه و به غارت بردن آن چه نقشه ها که در سر نمی پرواندند.

به گزارش واحد خبری سیده آمل:پیکر پاک شهید مدافع حرم رضا حاجی زاده ظهر امروز ۲۳ مهرماه ۹۹ ببر روی دستان عاشقانش به حسینیه سپاه ناحیه آمل برای آخرین وداع آماده سازی و انتقال یافت.

مهمترین اثر از شهیدان وصیتنامه هایشان است که تبلوری از بازتاب نگرش و ایدئولوژیک آنها که می توان از آن به کنه وجودی ارزشهای فکریشان پی برد و در این راستا رهنمایی برای رهپویان شهداء باشد.

گوشه ای از وصیتنامه رضا حاجی زاده شهید مدافع حرم

«و اما خاف مقام ربه و نهی النفس عن الهوی فان الجنه هی الماوی» آیات ۴۰ و ۴۱ سوره مبارکه النازعات

«و اما آن کس که از مقام و مرتبه پروردگارش ترسیده و خود را از هوا و هوس بازداشته است، به یقین بهشت جایگاه اوست.»

با سلام و صلوات به محضر منجی عالم بشریت حضرت صاحب‌الزمان (عج) و نائب بر حقش امام خامنه‌ای و شهدای اسلام و ایران، به خصوص شهدای مدافع حرم.
این‌جانب رضا حاجی‌زاده فرزند رجبعلی در صحت و سلامت کامل عقلی وصیت‌نامه خود را می‌نویسم، من نمی‌خواهم که عمرم بی‌ثمر باشد و مرگم یک مرگ عادی، مرگی می‌خواهم که در راه اسلام و ایران اسلامی باشد.
من به خاطر منطق خویش برای دفاع از اسلام و حریم اهل‌بیت (ع) وارد جنگ با دشمنان اسلام شدم و با عشق و علاقه و رضایت کامل جان خویش را فدای این راه می‌نمایم و می‌روم تا انتقام سیلی حضرت زهرا (س) را بگیرم.
من از مردم ایران می‌خواهم تفرقه‌اندازی نکنید، با هم متحد باشید، دین اسلام را سربلند نگه‌دارید، به دوستان و آشنایان توصیه می‌کنم نماز اول وقت و با حضور قلب بخوانید.
پدر و مادر را گرامی و محترم بدارید، از طهارت و معصومیت خود شدیداً حراست و پاسداری کنید، پیوند به ائمه اطهار (ع) و به‌خصوص امام هشتم را مستحکم کنید و خدای متعال و مهربان را در همه حال به یاد داشته باشید.

خدمت پدر و مادر عزیز و گرامی!
موفقیت من در مراحل گوناگون زندگی مرهون زحمات و دعای خیرتان بوده است، امیدوارم کوتاهی و قصورم را در رسیدگی به اوضاع و احوالتان بخشنده باشید و حلالم کنید و این را بدانید تا آنجا که در توان داشتم در حد بضاعتم تلاش کردم تا رضایت شما را در زندگی خود داشته باشم.

هر پدر و مادری عاقبت به خیری فرزندشان را خواهانند و این را بدانید که بنده عاقبت به خیر شدم و این عاقبت به خیری را مدیون زحمات دیروز شما هستم.

از همه دوستان و آشنایان و همکارانم می‌خواهم که مرا حلال کنند و قصورم را ببخشند و اگر دینی از کسی بر گردنم مانده است، برای تسویه به خانواده‌ام مراجعه نمایند که خداوند می‌فرمایند هر گناهی از شما بخشیده می‌شود، غیر از حق‌الناس.

و من الله التوفیق ۹۵/۱/۳۰
رضا حاجی زاده